Gedichten

Allemaal vlokjes.

 

Mam...

Mammie....

Ja, wat is er kindje? 

Kijk eens buiten!

Wat is er dan?

Het sneeuwt!

Sneeuw?

Ja, buiten daar, allemaal vlokjes.

Maar ik ben boven bezig.

Mama, kom nou, kom eens kijken...

 

Goed ik kom al.

Zie je 't buiten mammie?

Ja, m'n kind mooi hè.

Gaan we straks een sneeuwpop maken?

Goed hoor, zoek je wantjes en muts maar vast op. 

 

______________________________________________________________________________

 

Mist

 

De bomen aan de waterkant,

staan stil, staan roerloos stil,

geen zuchtje wind komt over 't land,

het is er koud en kil.

 

De koude mist maakt alles guur,

de bomen heel erg grijs,

steeds vaker wordt het, op den duur,

zijn zij zo wit als ijs.

 

Heel vaag zie 'k nog een molen staan,

de mist wordt dicht en 't schijnt,

alsof die molen langzaamaan,

de polder in verdwijnt.

 

Het is nu stil hier in dit land,

slechts stilte wordt gehoord,

de bomen aan de waterkant,

zeggen dit woord voor woord.

 

______________________________________________________________________________

 

Gedicht in gedachten.

 

Een felle wind waait stevig boven 't vlakke Hollands land

en verwaait de afgevallen bladeren van de bomen.

Ik staar in de verte, naar het groene weideland

en mijn gedachten waaien weg om straks weer terug te komen.

 

Ik denk aan wat verdwijnt

hoe jammer ook, maar 't schijnt

dat zoiets moet gebeuren.

 

De tijd die schrijdt toch voort

de toekomst heeft gescoord

je moet toch niet gaan zeuren?!

 

Dus leg ik het maar vast

met potlood en met kwast

ik ben ervoor geboren.

 

Dit mooie Hollands beeld

is iets wat nooit verveelt,

gaat nooit voor mij verloren.

 

Zo.   Dit heb ik nu beschreven.

      'k Weet niets te beschrijven meer.

      De kunst, dat is mijn leven.

      ik leg mijn pen nu neer.

 

Ik heb nu dit gedicht,

met soms heel stralend licht.

 

Dit gedicht had ik in gedachten.

 

______________________________________________________________________________

 

Er hangt een diepe stilte

 

boven de horizon

 de avond is 

                           gevallen

 

een winteravond

boven 't land

grijzige wolken nemen d'overhand

 

't is stil zo stil

 

er dwarrelen vlokjes

 op de hardbevroren grond

 

ik tuur de schemer in

 -schemering-

 

de horizon verdwijnt onder de diepste stilte

 en 't is stil zo stil zo eindeloos stil

 

______________________________________________________________________________

 

Stilte in de polder

 

Waarom zoekt een mens de stilte?

Waarom zoekt een mens de rust?

Wil hij vrede?

Wil hij liefde?

Waarom uitwaaien aan de kust?

 

Hèt antwoord, nee, dat kan ik niet geven.

Dat antwoord is er simpelweg ook niet.

't Is de natuur rondom ons leven,

die de stilte aan ons biedt.

 

In de polder is er zonlicht

en een lange bomenrij.

Hier in de polder is er weids uitzicht

en hier pas voel ik me echt vrij.

 

'k Vergeet dan alle boze dingen

en de herrie om me heen.

Soms ga ik dan een liedje zingen,

in die stilte ben ik niet alleen.

 

Als kunstenaar wil ik me zo graag uiten,

met mijn schetsboek of penseel.

Ik wil vrij zijn! Altijd buiten.

Geen moment dat ik me nog verveel.

 

Ja, ik weet het, 't zit ook in me,

maar ik kan niet anders meer.

En ik teken in de stilte,

't geeft me vrede, keer op keer.

 

 

___________________________________________________________________________________________________________________

 

Regendruppeltje.

 

Ik heb zojuist een klein regendruppeltje opgevangen

dat uit een oude grijze wolk viel.

Druppeltje was helemaal nat.

'Ach'zei ik, met een traan in mijn oog.

want zoiets maakt mij al gauw verdrietig.

Maar volgens mij hoorde 'ie me niet.

Ik bewoog hem zachtjes heen en weer.

Hij glinsterde.

Vooral toen z'n broertjes en zusjes naast hem vielen.

Ze smolten samen van geluk.

Nu ben ik een regendruppeltje kwijt en ik denk

ook niet dat ik 'm ooit weer zal vinden.

 

________________________________________________________________________________________________

 

Zachtkens valt de sneeuw

 

Zachtendkens val de sneeuw

donzig, op de grond

vlokjes - zacht en teer

in de avondstond

 

Wintervolle pracht

in het polderland

vlokjes - wit en teer

vallen hand in hand

 

Vlokjes - o zo fijn

vallen voor mijn oog

dankbaar kijk ik stil

naar de lucht omhoog

 

Grijzig is de lucht

wolken glijden voort

stil is hun geluid

niets wordt er gehoord

 

Heer - ik dank u zeer

voor deez' winterpracht

- hier verlangd'ik naar

zacht valt nu de nacht

 

____________________________________________________________________________________________

 

De lieve lente

 

De lente  brengt de zoete warmte,

de heerlijke geur van knoppen

die op springen staan

 

zij brengt de liefdevolle teugen

waar je blij van kunt genieten

vol beloften aan warmere tijden

 

zij is vol verwachting

van de naderende zomer

 

zij brengt sappig groen gras

en regengietende wolken

 

zij straalt haar zonnewarmte

naar ieder die dat nodig heeft.

 

ja, zacht is zij

de lieve, lieve lente.

 

_________________________________________________________

 

Niet te beschrijven

 

Er kwam een rustgevend gevoel in mij,

toen ik op een stille zomeravond

 

- nog niet zo lang gelée -

het bos in liep

 

Alles is dan zo rustig

zo intens rustig

 

de vrede die daarvan uitgaat

is niet te beschrijven

 

Dat doe ik dan ook niet.

 

________________________________________________________________

 

Storm

Er werd een storm voorspeld met windkracht negen

een westerstorm met later heel veel regen

de wind was al gedraaid van zuid naar west

zij ging te keer, en deed alreeds haar best

zij blies de bladeren van de hoge bomen

het waaide hard; de storm zou zeker komen

en plots was daar een windvlaag, kort en sterk

het hield niet op, zo ging zij steeds te werk

de stormwind kwam nu niet meer tot bedaren

heel ver joeg zij de afgevallen blâren

en de regen viel met bakken omlaag

't was niet genoeg, 't was niet genoeg vandaag

de wind en regen suisden om de oren

het bulerde en goot, 't was niet om aan te horen

de bomen zwiepten  steeds hun takken heen en weer

en uit de wolken ging het steeds maar weer te keer

de regen vulde al de lange sloten

en 't water stroomde al uit al de goten

en 't polderland werd grijs en nat en koud

maar 't deert je niet als je van Holland houd

want soms moet je tegen de wind in varen

pas dan begint de storm stil te bedaren

en alles komt dan langzaamaan tot rust

pas dan is alle storm in mij gesust

 

__________________________________________________________________________

 

Liefde in de sneeuw.

 

't Sneeuwt

en samen lopen we buiten

 

- genieten -

 

je kijkt me aan met een heerlijke glimlach

onze handen zijn koud

ik zoek warmte

mijn hart trilt

...zal ik...

m'n ogen zijn gericht op de witte wereld

ik kijk je aan van op zij

 

- verlangen -

 

(Toevallig?) raak ik je hand aan

...zou ze?...

dan strengelen onze vingers zich ineen

en 't geeft een schok van liefde in m'n hart

sneeuwvlokken bedekken onze liefde

er zijn geen woorden voor

- ik hou van je - 

- ik hou van je ! -