Gedichten
Allemaal vlokjes.
Mam...
Mammie....
Ja, wat is er kindje?
Kijk eens buiten!
Wat is er dan?
Het sneeuwt!
Sneeuw?
Ja, buiten daar, allemaal vlokjes.
Maar ik ben boven bezig.
Mama, kom nou, kom eens kijken...
Goed ik kom al.
Zie je 't buiten mammie?
Ja, m'n kind mooi hè.
Gaan we straks een sneeuwpop maken?
Goed hoor, zoek je wantjes en muts maar vast op.
______________________________________________________________________________
Mist
De bomen aan de waterkant,
staan stil, staan roerloos stil,
geen zuchtje wind komt over 't land,
het is er koud en kil.
De koude mist maakt alles guur,
de bomen heel erg grijs,
steeds vaker wordt het, op den duur,
zijn zij zo wit als ijs.
Heel vaag zie 'k nog een molen staan,
de mist wordt dicht en 't schijnt,
alsof die molen langzaamaan,
de polder in verdwijnt.
Het is nu stil hier in dit land,
slechts stilte wordt gehoord,
de bomen aan de waterkant,
zeggen dit woord voor woord.
______________________________________________________________________________
Gedicht in gedachten.
Een felle wind waait stevig boven 't vlakke Hollands land
en verwaait de afgevallen bladeren van de bomen.
Ik staar in de verte, naar het groene weideland
en mijn gedachten waaien weg om straks weer terug te komen.
Ik denk aan wat verdwijnt
hoe jammer ook, maar 't schijnt
dat zoiets moet gebeuren.
De tijd die schrijdt toch voort
de toekomst heeft gescoord
je moet toch niet gaan zeuren?!
Dus leg ik het maar vast
met potlood en met kwast
ik ben ervoor geboren.
Dit mooie Hollands beeld
is iets wat nooit verveelt,
gaat nooit voor mij verloren.
Zo. Dit heb ik nu beschreven.
'k Weet niets te beschrijven meer.
De kunst, dat is mijn leven.
ik leg mijn pen nu neer.
Ik heb nu dit gedicht,
met soms heel stralend licht.
Dit gedicht had ik in gedachten.
______________________________________________________________________________
Er hangt een diepe stilte
boven de horizon
de avond is
gevallen
een winteravond
boven 't land
grijzige wolken nemen d'overhand
't is stil zo stil
er dwarrelen vlokjes
op de hardbevroren grond
ik tuur de schemer in
-schemering-
de horizon verdwijnt onder de diepste stilte
en 't is stil zo stil zo eindeloos stil
______________________________________________________________________________
Stilte in de polder
Waarom zoekt een mens de stilte?
Waarom zoekt een mens de rust?
Wil hij vrede?
Wil hij liefde?
Waarom uitwaaien aan de kust?
Hèt antwoord, nee, dat kan ik niet geven.
Dat antwoord is er simpelweg ook niet.
't Is de natuur rondom ons leven,
die de stilte aan ons biedt.
In de polder is er zonlicht
en een lange bomenrij.
Hier in de polder is er weids uitzicht
en hier pas voel ik me echt vrij.
'k Vergeet dan alle boze dingen
en de herrie om me heen.
Soms ga ik dan een liedje zingen,
in die stilte ben ik niet alleen.
Als kunstenaar wil ik me zo graag uiten,
met mijn schetsboek of penseel.
Ik wil vrij zijn! Altijd buiten.
Geen moment dat ik me nog verveel.
Ja, ik weet het, 't zit ook in me,
maar ik kan niet anders meer.
En ik teken in de stilte,
't geeft me vrede, keer op keer.
___________________________________________________________________________________________________________________
Regendruppeltje.
Ik heb zojuist een klein regendruppeltje opgevangen
dat uit een oude grijze wolk viel.
Druppeltje was helemaal nat.
'Ach'zei ik, met een traan in mijn oog.
want zoiets maakt mij al gauw verdrietig.
Maar volgens mij hoorde 'ie me niet.
Ik bewoog hem zachtjes heen en weer.
Hij glinsterde.
Vooral toen z'n broertjes en zusjes naast hem vielen.
Ze smolten samen van geluk.
Nu ben ik een regendruppeltje kwijt en ik denk
ook niet dat ik 'm ooit weer zal vinden.
________________________________________________________________________________________________
Zachtkens valt de sneeuw
Zachtendkens val de sneeuw
donzig, op de grond
vlokjes - zacht en teer
in de avondstond
Wintervolle pracht
in het polderland
vlokjes - wit en teer
vallen hand in hand
Vlokjes - o zo fijn
vallen voor mijn oog
dankbaar kijk ik stil
naar de lucht omhoog
Grijzig is de lucht
wolken glijden voort
stil is hun geluid
niets wordt er gehoord
Heer - ik dank u zeer
voor deez' winterpracht
- hier verlangd'ik naar
zacht valt nu de nacht
____________________________________________________________________________________________
De lieve lente
De lente brengt de zoete warmte,
de heerlijke geur van knoppen
die op springen staan
zij brengt de liefdevolle teugen
waar je blij van kunt genieten
vol beloften aan warmere tijden
zij is vol verwachting
van de naderende zomer
zij brengt sappig groen gras
en regengietende wolken
zij straalt haar zonnewarmte
naar ieder die dat nodig heeft.
ja, zacht is zij
de lieve, lieve lente.
_________________________________________________________
Niet te beschrijven
Er kwam een rustgevend gevoel in mij,
toen ik op een stille zomeravond
- nog niet zo lang gelée -
het bos in liep
Alles is dan zo rustig
zo intens rustig
de vrede die daarvan uitgaat
is niet te beschrijven
Dat doe ik dan ook niet.
________________________________________________________________
Storm
Er werd een storm voorspeld met windkracht negen
een westerstorm met later heel veel regen
de wind was al gedraaid van zuid naar west
zij ging te keer, en deed alreeds haar best
zij blies de bladeren van de hoge bomen
het waaide hard; de storm zou zeker komen
en plots was daar een windvlaag, kort en sterk
het hield niet op, zo ging zij steeds te werk
de stormwind kwam nu niet meer tot bedaren
heel ver joeg zij de afgevallen blâren
en de regen viel met bakken omlaag
't was niet genoeg, 't was niet genoeg vandaag
de wind en regen suisden om de oren
het bulerde en goot, 't was niet om aan te horen
de bomen zwiepten steeds hun takken heen en weer
en uit de wolken ging het steeds maar weer te keer
de regen vulde al de lange sloten
en 't water stroomde al uit al de goten
en 't polderland werd grijs en nat en koud
maar 't deert je niet als je van Holland houd
want soms moet je tegen de wind in varen
pas dan begint de storm stil te bedaren
en alles komt dan langzaamaan tot rust
pas dan is alle storm in mij gesust
__________________________________________________________________________
Liefde in de sneeuw.
't Sneeuwt
en samen lopen we buiten
- genieten -
je kijkt me aan met een heerlijke glimlach
onze handen zijn koud
ik zoek warmte
mijn hart trilt
...zal ik...
m'n ogen zijn gericht op de witte wereld
ik kijk je aan van op zij
- verlangen -
(Toevallig?) raak ik je hand aan
...zou ze?...
dan strengelen onze vingers zich ineen
en 't geeft een schok van liefde in m'n hart
sneeuwvlokken bedekken onze liefde
er zijn geen woorden voor
- ik hou van je -
- ik hou van je ! -